- For English scroll down-
Een nieuw jaar
We zijn terug, terug in Yangon. Een week nu en
het voelt bijna alsof we niet zijn weggeweest. Maar niets is minder waar en het
voelt echt alsof er nu een nieuw jaar aanbreekt.
We hebben een heerlijke tijd gehad in
Nederland. Ella vierde haar 6e verjaardag, compleet met vriendinnen,
glitters, make up en veel lekkers. En Ella heeft binnen 2 weken haar A diploma
voor zwemmen gehaald. Wat waren we trots.
Ondanks al het verzamelen, inpakken, door het
land heen rijden en te veel bezoekjes afleggen in te korte tijd, hebben we
genoten van alle vrienden en familie. Het verbaast me telkens weer hoe de
kinderen vriendschappen weer oppakken met familie en vrienden. Ze pikken het
spel en het gesprek weer op alsof er geen gat van een jaar bestaat. Het is mooi
om te zien hoe de kids deel nemen aan het Nederlandse leven en zich laten
verwennen door neefjes, nichtjes, ooms, tanten en natuurlijk vooral opa’s en
oma’s. 
En daar zit ik dan, terug in Yangon, de airco
blazend, 28graden binnen en gelukkig. Het is altijd moeilijk om afscheid te
nemen van vrienden en familie, maar dit is thuis, voor nu. 
We hebben een week gehad van uitpakken en we
maken ons op voor een nieuw school jaar. Het zal anders worden dit jaar. Naast
het thuisonderwijs gaan Ella en Boaz namelijk ook 2 ochtenden in de week naar
een locale internationale school. Daarbovenop gaat er dit jaar voor het eerst
een NTC school starten in Yangon (Nederlandse Taal en Cultuur school) waar Ella
en Boaz straks allebei een middag in de week heen mogen. 
We zijn weer klaar voor een nieuw jaar, we
zijn benieuwd wat het jaar ons gaat brengen. Het is niet altijd makkelijk om in
het buitenland te wonen. Toch realiseer ik mij meer en meer hoe het leven ons
verrijkt. We leven intens, dag bij dag, stap bij stap.
A new year,
We’re back in Yangon. A week now, and it almost feels like we never
left. But we have, and in many ways we really start a new year now. 
We spent a
beautiful time back in The Netherlands. Ella turned 6 and had a princess party
full of friends, glitters, make up and sweetness. Ella did a 2 week swimming
course and got her A certificate, a very big deal for all Dutchies.
And except for
all the busyness of shopping, packing, road showing around the country and
wanting to see too many people in too short of a time, we had a beautiful time
with friends and family.
It amazes
me again and again the way kids bond with their friends and relatives and
without big efforts they can flip the switch and can pick up the games and the Western
life like nothing happened over the last year. It beautiful to see how the kids
integrated for a short time in the Dutch life and were spoiled by cousins,
uncles, aunties and of course their grandparents. 
And here I
am, back in Yangon, aircon blowing, 28degrees Celsius inside, and happy. It is
always hard to say goodbye to family and friends, but this is home for now. 
We had a
week of unpacking and getting ready for school again. School will look a bit
different this year so we are all excited. Besides home schooling the kids will
join a local international school 2 mornings a week. There will also be a
‘Dutch school’ in Yangon for the first time where the kids can spend one
afternoon a week. 
We are
ready for a new year, we are excited about what is yet to come. It is not
always easy to live abroad, but I realize more and more the way it makes us
live intense, day by day, step by step. 
 
