- for english scroll all the way down-
Eindelijk, de
lente is hier!
Er zijn alweer twee
maanden voorbij sinds onze laatste blog. En eindelijk is het dan zo ver; de
lente! Het voelt alsof deze winter echt een eeuwigheid geduurd heeft. Waarschijnlijk
vooral omdat het de eerste winter voor ons is sinds 4 jaar. Maar ook de Jordaniërs
zeggen dat deze winter langer was dan ze in vele jaren hebben meegemaakt. Voor
ons misschien niet aangenaam, maar wij waren zeker de bofkonten aangezien wij
het kunnen betalen om ons huis enigszins warm te stoken. Ontzettend veel mensen in Jordanië
en de landen eromheen hebben dat voorrecht helaas niet, ook voor hen komt de
lente meer dan geroepen.
Maar hier is ie
dan, langzaam beginnen onze botten weer op te warmen. En buiten is het
schitterend. In de afgelopen weken hebben we de veranderingen in onze tuin goed
in de gaten gehouden en het was zoo mooi om te zien hoe onze kale bomen binnen
korte tijd nu volop in de bloesem zitten. De tulpen en narcissen hebben hun
hoofd boven het zand uitgestoken en onze normaal zo dorre en kale tuin is
omgetoverd tot een gele bloemenzee. En niet alleen onze tuin. Overal waar maar
een braak stukje land ligt is nu een kleurenspel van bloemen te zien.
Natuurlijk konden
wij met dit mooie weer niet binnen blijven zitten. Een paar weken geleden
waagden we al een poging en gingen een weekendje weg naar Dana (2,5uur ten
zuiden van Amman). Het was eigenlijk nog te koud maar we hebben genoten van de
gezelligheid van vrienden en een prachtige wandeling. Dit weekend was poging twee
en nu liet de zon ons niet in de steek. We reden vrijdag naar Pella ten noord - westen
van Amman en wow, wat was het daar prachtig. Velden vol met bloemen in werkelijk
alle kleuren. We hebben 8km gewandeld of beter gezegd geklommen (360m) en een beetje gedaald. Maar het was heerlijk. Zowel Boaz als Ella hebben heel goed gelopen
en dat belooft veel goeds voor de komende weken want we willen het er
natuurlijk van nemen nu het nog niet te heet is….
Ons leven bestaat
niet alleen uit hikes en flowers; er is ook hard gewerkt de afgelopen maanden. Ella
en Boaz hebben beiden heel goed hun best gedaan op school en we kunnen bijna niet
geloven dat eind mei het schooljaar er al op zit. Naast mooie uitvoeringen en
het leren lezen van het Arabisch hebben ze vooral ook vrienden gemaakt. Remko
is zoals altijd druk met zijn werk, zowel in Jordanië als Irak. Het werk is nog lang niet klaar; er zijn helaas nog steeds heel veel mensen afhankelijk van de hulp die hun
geboden wordt. Zelf ben ik druk met m’n Arabische lessen. En heel
langzaamaan krijg ik een heel klein beetje grip op de taal…
Lente herinnert
ons altijd aan nieuw leven, aan Pasen: Nieuw Leven. En dit jaar heeft de lente
er voor ons een dimensie bij gekregen. Want wat velen van jullie al weten is er
ook in ons gezin nieuw leven op komst. We zijn alle vier super blij. Zowel Boaz
als Ella kunnen niet wachten en volgen elk ontwikkeling van de baby op de voet.
Maar terwijl wij
nieuw leven mogen vieren moest een neef van mij van de week afscheid nemen van
zijn nog veel te jonge dochtertje. Het leven zit zo vol tegenstrijdigheden. We
weten dat we mogen rouwen met hen die rouwen en vieren met hen die vieren. Toch
voelt dat op sommige momenten zooo verwarrend.
Ik denk dat we
onszelf moeten blijven herinneren: Er is nieuw leven, zelfs als we het totaal
niet meer zien, in zorgen en pijn, de lente zal weer komen.
Finally; Spring is here!
It has been two months since our last blog. And finally, finally
spring is here! It feels like it has been a very long winter. Probably first of
all because it is our first winter in four years. But even so all the
Jordanians say it has been an unusual long one. Anyway, even though it was cold
we were definitely the lucky once, as we could afford heating in our house. So
many out there in Jordan itself and the countries around have really struggled
this long winter.
But now the sun is out again and slowly our bones are warming
up. Outside it is just beautiful. In the last couple of weeks we have been
following the progress in our yard closely as we saw all the trees coming to
bloom, the first Dutch tulips putting their heads out and the dry brown ground has been taken over by thousands of yellow flowers. And not only our yard; it feels
like the whole of Jordan suddenly is alive. Everywhere there are flowers and
trees full of blossoms and… people back on the streets.
Of course, we had to take advantage of the good weather. A
couple of weeks back we already made a trip to Dana (2,5 hours south of Amman). It
was still chilly, but we had lots of fun and a good hike with some friend. Last
week we planned for another hike, in Pella this time (2 hours north-west of
Amman). Stunning; fields full of flowers, yellow, purple, white, red and blue,
just beautiful. We did a nice hike of 8km with lots of climbing and Boaz and
Ella both did an amazing job. We’re planning to do some more hiking before the
summer takes over and it will be too hot again…
Life has not all been about hikes and flowers;). We’ve
all done some hard work too. Both Ella and Boaz have just 6 weeks left this school year
as they will finish the end of May.
They’ve worked hard and have done some great things; putting
up shows, starting to read Arabic and most important of all they made some good
friends. Remko has been busy as always as the work both in Jordan in Iraq isn’t
finished. There are still lots of people out there who can’t do without aid.
I’ve been busy taking classes and slowly, slowly it feels
like a get a bit of it. Someone said today. It feels like a drop a day in a huge
bucket, but still it’s a drop a day…
Spring always reminds us of new life, Eastern; New Life. And
this year, as many of you know already it got an extra dimension to it. There
is new life on it’s way! And all four of us are very excited about it. Both
Boaz and Ella can’t wait and are following every single step of the baby’s growth.
While we are excited, we had some tragic news as well last
week as one of my cousins lost his little girl far too early. Life is so harsh
and so often we are reminded of that. But we know we may mourn with those who mourn
but also may rejoice with the ones who rejoice. Although in some cases this
feels totally out of place.
Let’s remind ourselves; New Life is here, even in the midst
of sorrow and pain, spring will come again.
