Holiday season in Yangon; be our guest!

-for English scroll all the way down-

Veenstra en Co opent deuren op nieuwe locatie;)

Het reisseizoen is begonnen. De eerste bezoekers hebben zich al te goed gedaan aan de indrukken die Yangon bij je achter laat. Meer gasten staan op het punt te vertrekken.

Het blijft leuk om gasten te verwelkomen in ons huis en in ons leven. Helemaal als deze gasten goede vrienden zijn. Even weer Yangon zien door nieuwe ogen. De honderden Pagoda’s, de beetle nut kauwende mannen, de kinderen met beschilderde gezichten, de Longyi’s (lange rokken voor zowel mannen als vrouwen), eettentjes, palmbomen. Honden, Katten, Duiven. Overvolle bussen, stroomdraden die kriskras langs de straten hangen. Geuren van verse gefrituurde ‘van alles’ die zich vermengen met de geuren van uitlaatgassen en afval.

Yangon is een bijzondere stad.

We wonen hier nu 5 maanden maar ik heb het gevoel dat we er nog niets van snappen. De stad lijkt continu in beweging en diverse faciliteiten lijken snel te verbeteren. Toch komt dat, zoals dat vaak gaat, niet ten goede van iedereen.

Zo werd vorige week van de 1 op de andere dag de hele bus regeling omgegooid. Alle bussen lijken nu ‘onder de zelfde vlag’ te rijden. Bus nummers zijn aangepast en routes lijken, in ieder geval voor ons veel overzichtelijker. Maar zo hebben we ons laten vertellen. Veel bussen blijken ook te zijn geschrapt. Met als gevolg dat er mensen zonder werk zijn komen te zitten en mensen, juist in de armere buitenwijken veel lastiger op hun werk kunnen komen.

De contrasten in de stad zijn enorm en ook in onze wijk zie je de diversiteit en het contrast overal om je heen. We proberen onze weg te vinden in het oog hebben voor die diversiteit  en daarin onze plek in te nemen.

Ella en Boaz huppelen door de dagen heen. Ze genieten van het weer, de speeltuin, de watersproeiers en elkaar.

Vorige week zijn we een ochtendje met onze huishulp mee geweest naar de markt. Boaz was niet weg te slaan bij de dames die met geoefende handen de vissen schoonmaakten. Hij vindt het geweldig te zien hoe ze de vissen met een groot mes te lijf gaan. Ella was duidelijk bezig met een vergelijkend waren onderzoek ten opzichte van de markt in Gambella. Heerlijk hoe ze allebei rustig bij alle kramen bleven staan om te bekijken welke dieren, groenten en fruit er te koop waren. Overal naar wijzend en het liefst alles willen kopen om thuis te proeven. Nou ja alles…. De kippen tenen incl. nagels en de alle hete pepers hebben we toch maar laten liggen.

Holiday season has started. Our first guests have left, but not without some good memories of Yangon. More guests are about to arrive.

It is always fun to welcome people in our home and our lives. Especially when these guests are good friends too. Seeing the city like the first time again. Hundreds of pagoda’s, the beetle-nut-chewing-men, the face-painted-kids, the longyis (long skirts for men and women), food stalls, palm trees. Dogs, cats, birds. Full busses, electric wires everywhere. The smell of fresh fried everything mixed with the smells of cars and rubbish.

Yangon is an interesting city.

We live here for about 5 months now, and to be honest it feels like I do not understand a bit of it yet. The city is moving forward, constantly. Lots of facilities seem to improve rapidly.  But, there is a ‘but’. It isn’t an improvement for everybody on the short term.

One example. Last week they changed the whole bus service system over night. It seems there is only one Bus Company left now. All bus numbers have changed and for us it seems like the routes are clearer now. But, as we have been told, they also skipped quite some buses, mainly in the more outskirts of the city. Drivers without jobs and people from the poorer areas have more difficulties now to get from A tot B.

The differences in the city are huge downtown as well as where we live. We try to find our way in being aware of the diversity and participate in an appropriate way.

Ella and Boaz are joyful as always. They enjoy the weather, the playground, the water and each other’s company.

Last week we went on a little trip with our house helper to the local market. Boaz didn’t want to leave the scene of the fish cleaning ladies. He couldn’t get enough of how they cleaned and cut up the fish so quick and easily. Ella started a comparative study to the Gambella Market. Wonderful to see both of them so into the whole thing. Looking at every little stall, wanting to know the name of all the meat, fish, veggies and fruits. Pointing out all they see and,… wishing to try and eat everything at home. Well everything… we didn’t bring the chicken legs (incl. nails) and hot peppers.