Abroad again

Abroad again

vrijdag 20 september 2019

The desert shall blossom



- for English scroll all the way down-

De woestijn zal bloeien

Al verschillende keren zijn we met Boaz en Ella naar Wadi Rum geweest, een stuk woestijn in het zuiden van Jordanië. Een prachtige plek met kolossale rotsen, verticale bergwanden en uitgestrekte zandvlaktes van lichtgeel tot donkerrood. Prachtig, maar wel een woestijn; droog en dor. En elke keer komt bij de kinderen vroeg of laat het gesprek op gang over hoe zij ervoor willen gaan zorgen dat de woestijn weer zal gaan bloeien….

Met het einde van de zomer is ons tweede jaar Jordanië ingeluid. En na een heerlijke en lange zomer is daarmee na 3 maanden ook school weer begonnen. Ondanks dat de vakantie voor de kids niet lang genoeg kon duren kwamen ze na de eerste dag alweer helemaal enthousiast thuis. Weerzien met vriendjes en vriendinnetjes van vorig jaar en op dag 1 al meer nieuwe vriendjes maken. Ineens realiseerde ik me (opnieuw) hoe mooi en waardevol deze jonge vriendschappen zijn. Kinderen uit Yemen, Syrië, Palestina, Irak, deze kinderen hebben een naam en een gezicht. En hoewel bij ons veel van deze landen alleen maar bekend zijn door ‘het nieuws’ zijn voor Boaz en Ella dit de thuislanden van hun vriendjes. En waar voor ons Nederland altijd een veilige thuishaven zal zijn zullen sommige van deze kinderen misschien wel nooit meer in een veilig ‘thuis’ komen.

Met het begin van het nieuwe schooljaar begon ook het aftellen naar een ander nieuw begin. Ella en Boaz konden niet wachten en ook wijzelf keken uit naar het moment. In Nederland kreeg ik al veel bezorgde vragen over de gezondheidszorg in Jordanie en hoewel deze zeker anders is dan in Nederland is alles erg goed geregeld. Onze enige zorg was de eventuele drukte op de weg. Maar ons kleine wondertje heeft haar tijd netjes afgewacht en vorige week zaterdag, 14 september, besloot ze dat het een mooi moment was. Zo konden wij ’s ochtend in alle stilte rustig naar het ziekenhuis rijden en nog geen twee uur later haar in onze armen sluiten. Sanne Amira, onze kleine oosterse prinses (Amira is het arabische woord voor prinses) geboren op 14 september in Amman. Sanne, betekent bloem of lelie.

Zeven dagen oud is ze vandaag en mede dankzij het beste kraamzorgteam dat er bestaat zijn zowel Sanne als ik zelf aan het genieten van de eerste dagen samen.
Voldoende aandacht en knuffels voor Sanne, heerlijk eten en goede zorg voor de rest van het gezin.

Zo is er weer een nieuw seizoen aangebroken. Als gezin ons weer verwonderen over het kleine, perfecte, over een lachje, vingertjes en teentjes. Over het nog maar net in ons gezin en al helemaal erbij. Verwonderen over nieuw leven.

En die woestijn…. op een dag kan Sanne net als Ella en Boaz gaan dromen en zaaien en wie weet wat voor prachtige bloemen er dan in de woestijn zullen gaan groeien.





 




The desert shall blossom

We’ve been to Wadi Rum a couple of times now. A desert in the south of Jordan. A beautiful place; huge rocks, vertical mountain cliffs and awesome plains of all colours of sand.
Beautiful, but a desert, dry and without much life.
And every time we are there the kids will start the same conversation: How can they start to grow flowers in the desert? And of course, they have all sort of great solutions….

With the end of the summer our second year in Jordan began. After a lovely and long 3 month summer holiday, finally school started again. Even though the summer could have last forever, if you would ask the kids, first day of school was great again as well. A true reunion with last year friends and starting to get to know new ones straight away.

Suddenly I realised (again) how wonderful and valuable these young friendships are. Children from Yemen, Syria, Palestine and Iraq, all children with a name and a face. For us many of these countries are only known because of the ‘news’. For Boaz and Ella these are home countries of friends. For us The Netherlands always will be a safe haven, for them home might never be home again.

Starting a new school year started the count down for another new beginning. Ella and Boaz couldn’t wait any longer and to be honest we were pretty excited ourselves as well.  In the Netherlands many people asked, a bit worried, what the healthcare was like in Jordan. It is different from the healthcare in the Netherlands, but very, very good. Our main concern, getting closer to The Day, was the traffic. Luckily our little one chose her moment perfectly, she waited for the right moment to appear. And so it happened early morning on Saturday the 14th. We could go to the hospital over almost empty roads and within two hours we hold her tightly in our arms.
Sanne Amira, our little princess (Amira means princess in Arabic), born in Amman on September 14th. Sanne means flower or lily.

Seven days old today and thanks to a huge help from my parents, we are doing very well. Enough cuddles and attention for Sanne and lovely food and good care for the others of the family.

So there we are, starting a new season. As a family it’s time to wonder again; wonder about the littleness, perfectness, about little smiles, fingers and toes. About being just one of us totally but belonging. Wonder about the wonder of new life.

And that desert…. One day Sanne will start dreaming and sowing just like Ella and Boaz. And who knows what kind of beautiful flowers will rise from the desert.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten