CDN - ZOA: what are we doing?

-FOR ENGLISH SCROLL DOWN-

Het plan was om vandaag iets over het werk van CDN (lokale naam voor ZOA) te schrijven. Toch merk ik dat dat nog niet mee valt. Anders dan in Gambella wonen we hier niet op de compound bij kantoor. Als gezin zijn we daardoor minder betrokken dan voorheen. Daarbij komt dat Remko als Manager General Affairs werkt waarbij hij niet direct betrokken is bij de uitvoering maar meer in een ondersteunende rol. Yangon is in vele opzichten heel ver van het werkveld vandaan. Dat maakt echter het werk wat hier gedaan wordt niet minder belangrijk. In grote delen van Myanmar wonen mensen in erg moeilijke omstandigheden. Daarnaast wordt het land met regelmaat getroffen door natuur rampen als cyclonen, aardbevingen en overstromingen.

Momenteel werkt CDN op twee verschillende plekken in Myanmar met vooral twee minderheidsgroepen. Beide groepen hebben het niet makkelijk in Myanmar en helaas bleek dit ook wel toen verschillende incidenten over afgelopen tijd wereld nieuws werden.

CDN levert in samenwerking met (lokale) partners diverse vormen van ondersteuning.  Zo heeft een bepaalde groep in het westen weinig bewegingsruimte om zelf te werken. Het is een moeilijk begaanbaar gebied. CDN is hier actief in de distributie van voedsel, het voorzien in (drink)water en verbeteren van de hygiëne. Het verbeteren van de  hygiëne gebeurt bijvoorbeeld door goed werkende latrines en het bewust maken van dingen als handen wassen.

Dichter bij Yangon is twee maanden geleden ook een groot project gestart. Dit is een gebied waar, na lange tijd  gevlucht te zijn geweest, mensen langzaam weer terugkeren naar de dorpen van herkomst. CDN helpt ook hier met het verbeteren van de hygiëne en voorzien in schoon drinkwater. Maar bijvoorbeeld ook door het herstellen/ verbeteren van de wegen, paden en bruggen. Daarnaast worden trainingen gegeven met als doel dat de boeren een hogere opbrengst van hun land kunnen halen en er mensen zijn die dit op de juiste manier kunnen afzetten op de markt.

Daarnaast probeert CDN op alle plekken waar zij actief is om mee te bouwen aan de betere relatie tussen de verschillende groepen die met elkaar samen leven.

Voor zo ver een korte update over het werk van CDN. Geniet van de pepernoten chocolade letters!

under construction

home gardening

a new water pond

in training

Today I thought it would be good to write something about the work of CDN (local name of ZOA). It is not that simple though. We’re not at the compound of the office like in Gambella. So as a family we are not as involved as before. Also Remko works in a different position now. He is Manager General Affairs now instead of a Program Manager. This means he operates in a more supporting roll. Yangon is far from the field in many ways. This doesn’t mean the work is less important. In many parts of Myanmar people live in difficult circumstances. The country is exposed to natural hazards including cyclones, earthquakes and flooding.

CDN is operating in two different geographical areas supporting different minority groups. These groups do suffer as you might have heard in some recent news coming out of Myanmar.  CDN supports the minorities in cooperation with (local) partners. In the west people don’t have many options to generate their own income. CDN supports in food distribution and training in hygiene (hand washing, safe water etc.). They also support in increasing the availability of clean drinking water and construction of water ponds.

About two months ago a new project started closer to Yangon. In this area people are slowly returning after a long period living abroad. CDN support by improving the hygiene and increasing availability of clean drinking  water. But they also support by repairing and improving the roads and bridges. They give training to  improve farming practices.

Everywhere CDN works they try to work along to improve the relation between the different groups living together.

So far an update from our side. For our Dutch friends: enjoy your Sinterklaas evening!

Full Balloon

-FOR ENGLISH SCROLL DOWN-

De rijstvelden schieten aan ons voorbij. Afgewisseld met stukken bamboe bos, her en der een huisje op palen en wat meertjes en riviertjes waar witte en zwarte koeien uit drinken. Na de drukte van Yangon is het even wennen aan de rust op de wegen. De luxe van onze bus staat in schril contrast met de kleine dorpjes langs de weg. Zouden die kinderen ooit in een bus gezeten hebben?

Onverwachts heeft Remko een last minute weekendje naar Pyin Oo Lwin geboekt en 4 van de laatste buskaartjes bemachtigd.

En zo zitten we op zaterdag ineens een uur in de taxi, 9 uur in de bus en nog eens 1,5 uur in een taxi.

Na het festival of light een paar weken terug dit weekend weer een nieuwe happening: Het Hot Air Balloon festival… Daar moesten we natuurlijk een kijkje nemen. En dan maar meteen van de gelegenheid gebruik maken om wat meer van Pyin Oo Lwin te zien. Een mooie ‘hill station’ in de bergen achter Mandalay. Omdat het een stukje hoger ligt dan Yangon en Mandalay is het hier ook een stukje cooler. Het idyllische koloniale dorpje in de heuvels van 100 jaar geleden is het al lang niet meer toch is zeker nog een verademing na het drukke en hectische Yangon. Ella en Boaz konden hun lol niet op bij het rondrijden in een echte oude koets en de markt was een heerlijke plek te zien wat er zoal in handel is.

Wat het Hot Air Balloon festival nu echt inhield kwamen we ’s avonds achter.  

Nadat we met de taxi op de juiste plek waren afgezet waande we ons op een waar evenementen terrein. Overal tentjes waar snacks werden verkocht, de laatste mode of een uitverkoopje. En met de mensen massa mee kwamen we langzaam uit bij een groot veld en een tribune. Op de tribune een plekje gezocht. Net als de locals met onze snacks in de hand genoten van alles wat er om ons heen te zien was. De duizenden mensen, dans muziek en luchtballonnen met heel veel kaarsjes. Elke keer was een andere groep aan de beurt om hun ballon de lucht in te laten. Een prachtig gezicht hoe bij volle maan de ballonnen onder groot gejuich opstegen.  

hidden between the bamboo

sleeping in his shop

apples!!

enjoying a good lunch

they look like Dutch 'poffertjes' the taste is just a bit different

Rice fields passing by. Once in a while we see some bamboo forest, a little house and some lakes and rivers with cows bathing. The empty roads are so different from the hectic roads of Yangon city.  Our Myanmar express bus is quiet in contrast with the small villages along the expressway. Have these kids ever seen a bus like this other then passing by?

Remko booked us a last minute weekend away to Pyin Oo Lwin.  He just got 4 of the last bus tickets.

And that’s how we ended up spending our Saturday driving; 1 hour taxi, 9 hours bus and 1,5 taxi again.

After the festival of light a few weeks ago this was the next big event; The Hot Air Balloon Festival. And of course we had to see this. As we were there anyway we took advantage of it and took a look around town. It is a lovely ‘hill station’ up in the mountains north of Mandalay. Because it’s a bit up it is nice a cool at night. It is not the idyllic colonial town it used to be about a 100 years ago but it is definitely a very enjoyable town. Ella and Boaz loved their ride in the old wagon and we loved our stroll over the market searching for a good bargain.

Only at nighttime we found out the real way of celebrating this festival. We took a taxi down to the place to be. It was a real event; food stalls everywhere with the local snacks, stands with clothes, toys and even (free) cigarettes… Following the crowd we got to a huge open field and grandstand. We found ourselves a spot between the locals, eating like them our local snacks. And like them we loved the show that was about to start. Thousands of people, dance, music and (of course) hot air balloons with lots of candles. Every time another group prepared their balloon. It was beautiful to see these balloons rising up while the full moon was out there and people were cheering all around us.

Home Schooling

- For English please scroll down-

Home schooling

Volgens mij heb ik er al eens eerder een blog aan gewijd maar misschien goed om er toch weer eens iets over te schrijven.

Ella is inmiddels 5 en weet niet beter of mama is de teacher. Ook Boaz (bijna 3) is aan het idee gewend geraakt dat als hij ‘de klas’ binnen stapt mama weg is en de teacher haar plaats heeft ingenomen. En zo zijn we al weer 9 weken op weg.

We hebben onze routine aardig gevonden en het hebben van een speciale ruimte voor school helpt enorm. Het leuke van Home schooling is dat je ook gemakkelijk de routines kunt doorbreken door het inbrengen van andere activiteiten. Zo hebben we vorige week een middag staan kokkerellen waarbij Ella bijna helemaal zelf het brood het gemixt, gekneed en gebakken.

Een week daarvoor hebben we Romeinse snacks gemaakt. Bezoekjes aan de supermarkt worden gebruikt om zelf boodschappenlijstjes te maken en alles op te zoeken en te vragen. Naast alle ‘academische vakken’ vinden zowel Boaz en Ella het heerlijk om uren met hun duplo, playmobiel, auto’s en barbies te spelen.

Altijd leuk moment tijdens de lunch is als ik Ella vraag hoe het die ochtend op school was. Met een grote glimlach kan ze mama dan vertellen wat ze bij de teacher heeft gedaan.

Binnenkort moeten we weer gaan nadenken over een creatieve en muzikale invulling voor de weken leidend naar Kerst….

Behalve druk met school vinden we gelukkig nog voldoende tijd voor andere dingen. Uitstapjes met de taxi is altijd een happening op zich. Je weet nooit hoe lang je onderweg bent en wat je onderweg zoal zult tegenkomen. Vaak gebruiken we de ritjes om leuke boekjes voor te lezen maar ook liedjes zingen doen de kids graag.

Learning about Ancient Rome, including making snacks

My own shopping list

We love our Doll house

Re-use of empty Milk jugs

Boaz is getting into it

Having fun with friends at a Light Party

Love it

Home Schooling

I think I spoke about the subject before but I taught it was about time to tell a bit more again.

Ella, 5 years old now, is used to the fact her mum is her teacher. Boaz (almost 3) is also getting used to it; as soon as he enters the classroom mama is gone and the teacher has arrived. And so we’re in our 9^th week of the school year. We got our routines together and having a special room as a classroom helps a lot. The good thing of homeschooling is the flexibility you have to change the routines whenever you feel like. Last week Ella and I spend an afternoon cooking. Ella did (almost) all the measuring, kneading and baking of the bread herself. The week before that we made some Roman snacks. Shopping for groceries is more fun if you cut and glue your own shopping list first.

Besides all the ‘academically skills’ the kids find enough time for hours of playing with their duplos, playmobil, cars and barbies.

It is always fun sitting down for lunch and asking Ella how school was that morning. Usually Ella will start smiling and tell her mummy all the details about what she learned that morning with her teacher.

Soon we have to start thinking about a creative and musical input for the weeks leading to Christmas.

Except school we do have time to do some other fun things. Trips on a taxi are always an adventure. You never know how long it will take or what you will see along the road. We often use those trips as story time, but the kids getting into singing songs too.

Light of the World

- FOR ENGLISH TRANSLATION, PLEASE SCROLL DOWN -

Bij het licht van de volle maan en met het knallende vuurwerk op de achtergrond is het weer maandag avond en dus tijd voor een blog.

Afgelopen zondag werd er in de kerk begonnen met een tekst uit Johannes 8. Hier wordt gesproken over het Licht van de wereld. En het was niet toevallig dat deze tekst werd gekozen. In Myanmar wordt momenteel namelijk het licht festival gevierd. Het regen seizoen loopt ten einde, het is volle maan en dat is de tijd dat de boeddhisten hun feest met lichtjes, lampjes en vuurwerk vieren. Om een beetje een idee te krijgen bij wat mensen zoal doen zo’n weekend zelf ook maar de straat op gegaan. Het lijkt er op dat bijna iedereen deze dagen wel een bezoekje brengt aan een van de vele tempels. Om  te bidden, een donatie te brengen in de vorm van fruit, bloemen of geld of gewoon om een rondje te lopen met de familie en her en der een fotootje te maken. Naast de pagoda’s was het ook bij de meren gezellig druk. Vrienden en families die met elkaar eten, gitaar spelen, vissen voeren, biertjes drinken en vuurwerk kijken en af steken.

Naast het kijken van vuurwerk dit weekend ook weer een ochtendje gaan zwemmen aan de andere kant van de stad.  En toeval of niet in het zwembad kwamen een ander gezin tegen die vlak bij ons woont met een jongetjes die net zo oud is als Ella. Zo breidt ons netwerk langzaam uit met zowel locale als buitenlandse mensen.
Ondanks dat wij de enige blanken zijn op onze compound liepen er vanmiddag 5 blanke kindjes rond te springen en liep Boaz hand in hand rond met een grote stoere Birmese jongen.

Ella is al weer aan haar zevende schoolweek begonnen. Zowel Ella als Boaz lijken met de week meer Engels te spreken en te begrijpen. En hoewel we hier geen herfstvakantie hebben kijken ze uit naar onze eerste ‘visum run’ = paar nachtjes naar Penang Maleisie.

Nog een memorabel moment afgelopen week was de opening van de Nederlandse Ambassade in Yangon. Minister van Buitenlandse Zaken Koenders mocht de officiele opening doen. Een mooi avondje uit voor ons, compleet met bitterballen, heineken en appelgebak.

Kaarsjes aansteken bij de pagoda
Lighting the candles around the pagoda

Vuurwerk boven het meer midden in de stad
Fireworks over the lake in the city centre

Nonnen met hun lopend buffet
Nuns with their lunch

Offers in de lift naar de top van de pagoda
Offerings in the cable cart to the top of the pagoda

Bloemen rondom de voet van de pagoda
Flowers around the base of the pagoda

Vissen en schilpadden voeren bij ons meertje
Feeding the fish and turtles at our lake

Water pret bij het zwembad
Water fun at the pool

Olifanten voeren in de Yangon dierentuin
Feeding the elephants at the Yangon zoo

ENGLISH TRANSLATION

Light of the world

A full moon high in the sky and popping fire works in the background; it is Monday night and time for a blog.

Last Sunday at church they started with a bible verse from John chapter 8. In this verse they talk about the Light of the world.  It wasn’t without reason they chose this verse. In Myanmar they are celebrating their yearly Festival of light. The rainy season (Lent) is about to finish and it is full moon. It is the time of the year Buddhists celebrate their festival with lights, candles, lanterns and fire works. To get a bit of an idea what people do for a weekend like this we started to walk around the neighbourhood ourselves. It looks like almost every one visits one of the many temples one of these days. To pray, to donate fruits, flowers or money or just to walk around with their family making a photo or two. Besides the pagodas we found many people enjoying the lakeside.  Friends and families eating, feeding fish, playing guitar, drinking beer and lighting fire works. 

Besides watching fire works we took some time for a morning swim on Saturday at the other side of town. And by coincidence or not there was another family who turned out to live very close to our place and with a boy of the same age as Ella. So slowly our network is growing with locals as well as with foreigners. And even though we are the only white people on the compound there were 5 white kids jumping on the trampoline this afternoon. Boaz walking away hand by hand with a cool, big, Burmese boy. 

Ella started her 7th week of school. Both Ella and Boaz learning more English every week. And although we don’t have a school break like most kids in the Netherlands have now, we are all excited about our first ‘visa run’ = in a few weeks time to Penang, Malaysia. 

Another memorable moment last week was the opening of the Dutch Embassy in Yangon. The minister of foreign affairs Mr Koenders came over to do the official part. For us a good night out including ‘bitterballen’, Heineken beer and Dutch Apple Pie.  

Dogs, doves and rats, taxis and a blister….

- For english scroll all the way down -

Honden, duiven en ratten, taxi’s en een blaar…

We gaan de uitdaging aan; elke 2 weken maandag avond gaan we proberen een korte update te doen van ons leven hier in Yangon. We gaan proberen jullie een kijkje te geven in het leven hier. Het zal een mix worden van ervaringen in het gezin, het werk en een kijkje in het leven van de locale bevolking.

En dat laatste zal nog best lastig worden. We kunnen namelijk veel schrijven over ons leven hier maar het is goed om te realiseren dat (ook) hier niet alles gezegd en benoemd kan worden. We zullen dan ook voorzichtig moeten zijn met de onderwerpen die we wel en niet bespreken en de uitspraken die we doen als het gaat om de cultuur en de gewoonten hier. Soms zul je dus door de regels door moeten lezen en soms moet je voor meer informatie gewoon zelf even verder googlen.

Afgelopen weekend vonden we het in ieder geval wel eens tijd worden om eens rustig een kijkje down town te nemen. Voor ons een taxi ritje van zo’n 12 kilometer. En om er een beetje een gevoel bij te krijgen. Het is hier zo’n 35 graden, er ligt veelal gewoon asfalt op de weg en er zijn redelijk brede wegen naar het centrum. Maar… er is zelfs in het weekend heel erg veel verkeer. Prijzen met taxi’s worden vooraf afgesproken en de chauffeurs gebruiken dan ook standaard de drukte als reden om de prijzen wat op te schroeven. Maar na 3 kwartier in een lekker warme auto stonden we dan wel recht voor het Strand Hotel. 1 Van de bekende koloniale gebouwen die al heel wat veranderingen heeft meegemaakt maar vandaag de dag weer gewoon hotel is. Voor de rijken onder ons wel te verstaan, een kamer is namelijk als snel 650 dollar per nacht.

Wij hebben lekker langs lokale markten en door drukke straatje geslenterd. Ons verwonderd over de sporen die het regenseizoen hier achter laat op de muren van gebouwen overal om je heen. Ella bleef ondanks een dikke blaar stoer mee stappen. Down Town is een verscheidenheid aan religieuze gebouwen terug te vinden. Hindoestanen tempels, boeddhistische tempels, moskeen en kerken. Alles lijkt naast elkaar te kunnen bestaan. Uiteindelijk uiteraard met de kids in de parken en speeltuinen beland.

Ook kon Ella dit weekend eindelijk haar nieuwe fiets uitproberen langs het meertje vlakbij ons appartement. En we hoeven hier zeker niet ver te gaan om mooie cultuur op te snuiven. Rondom het meertje is namelijk al van alles te beleven; eetstalletjes, mensen die elke ochtend de vissen komen voeren, monniken die hun ronde doen om eten in te zamelen en honden, duiven en ratten die zich te goed doen aan een lekkere portie rijst.

Dogs, doves and rats, taxis and a blister….

Challenge accepted; every 2 weeks Monday night we will try to have an update.

We would like to give you a taste of the Yangon life. It will be a mix of family stories, (work) field experiences and some more cultural insides.

The last bit will be the hardest. As we can write quite a bit about our life here, we do need to realize not everything can be written and said out loud. We have to be careful about certain subjects and for that reason we can’t just discuss all cultural issues. Sometimes you will have to find more information yourself ;).

Last weekend we decided it was about time to stroll around Down Town Yangon.

This means for us a cab ride of about 12km south. Just to get a taste of it: 35 degrees, most of it well paved wide asphalt roads. But…. even on a Saturday morning these roads a busy.  A good excuse for cabdrivers to use as there are no meter cabs. Anyway, after a 45 minute hot cab drive we were right in front of the ‘Strand Hotel’. One of the most famous colonial buildings of Yangon. This building survived quite a few changes through time. Now a day it is back running as a Hotel. Only for the wealthier amongst us I must say as a room is about 650 USD a night.

We took our time to stroll around the local food markets and along busy narrow streets. Unbelievable the impact of the rainy season to all the outside walls of the buildings.

Ella was very brave walking the whole day by herself, even with a blister.

We found a diversity of religious buildings down town. Hindu temples, buddhist temples, mosques and churches. It all seems to be possible in Yangon.

The end of the day we had to make it to the playgrounds and parks, of course!

Ella could also try her new bike this weekend, and she is lucky as she doesn’t have to go far to find some good roads. We have got a nice lakeside road next to our compound, perfect for a ride. And not only for a ride, there is lots to discover; little food stalls, people feeding fishes, monks collecting food and dog, doves and rats enjoying their daily portion of rice.

Home Sweet Home

- FOR ENGLISH SCROLL DOWN-

Yangon here we are! Het is lang stil geweest op onze blog. En inmiddels heeft de blog een ware update ondergaan.

Eerlijk is eerlijk er is twee maanden dan ook weer veel gebeurd. Onverstelbaar dat nog geen twee maanden terug we nog door Ethiopie reisden. Nu zijn we goed en wel geland in Yangon.

We hebben mogen genieten van een heerlijke tijd in Nederland. Veel tijd door kunnen brengen met familie en vrienden. Heerlijk fietsen door de bossen, wandelen langs het stranden en zwemmen in de golven. Ijsjes, kroketjes, hollandse aardbeien, karnemelk en chocolade. We hebben ons overal tegoed aan gedaan.

Maar na 4 weken Nederland stonden de koffers weer gepakt. Het was tijd om door te gaan.

Anders dan voor ons vertrek naar Ethiopie hadden we nu niet het gevoel heel goed voorbereid te zijn. Allebei waren we nog nooit in Myanmar geweest. We wisten niet waar we zouden komen te wonen en geen idee wat er allemaal in de supermarkt zou liggen. Laat staan hoe de mensen zouden zijn of hoe de stad zou voelen. 

Na een lange maar voorspoedige vlucht kwamen we 3 weken geleden met 8 volle koffers aan op het vliegveld. We werden opgewacht door de landendirecteur en iemand van de lokale staf die ons vlekkeloos het land in leidden. De eerste nachten mochten we logeren in het huis van vrienden. Een volle koelkast, opgemaakte bedden en speelgoed voor de kinderen wat een service!

Eerste indruk van Yangon; een groene maar drukke stad. Veel westerse luxe maar tegelijkertijd overduidelijk een Aziatische stad met overal taxi’s, fietstaxi’s, pagoda’s (tempels), kleine eetstalletjes, mango bomen, kokosnoten bomen, lachende gezichten, mooie bloemen en heerlijk eten.

We zijn beland in een totaal andere wereld dan Ethiopie en langzaam begint dat te wennen.

De eerste dagen hebben we met name heeel veel verschillende woningen gezien en gelukkig op dag 4 een knoop door kunnen hakken. Sinds dien zijn we begonnen met shoppen voor het nieuwe huis (van theelepeltje tot bed, van garde tot prullenbak…), Remko is begonnen met werken en Ella heeft haar eerste 2 weken school er op zitten. Zaterdag zijn we verhuisd en nuhebben we na 4,5 maand leven in het huis van anderen eindelijk weer een plekje voor ons zelf.

Yangon here we are!

It has been quiet from this site. And in the meanwhile our blog got a bit of a make over. To be honest; a lot has happened over the last two months. It is only two months ago we travelled through Ethiopia. Now we are all settling down into the Yangon life.

Over the summer we have enjoyed all the good of the Dutch life. We spent quite a bit of time with family and friends. We cycled through the forest, walked along the beaches and swam in the sea. We had ice creams, croquets, Dutch strawberries, buttermilk and chocolate. We loved it all!

But after 4 weeks time was up, suitcases packed and we were ready to move on.

Leaving for Myanmar felt quite different from leaving for Ethiopia. We didn’t visit the country in advance. We had no idea what our house, street or city would be like or what to get in a local shop. Less so what the people would be like or how the Yangon rainy season would feel.

First impression of Yangon: a green but busy city. A lot of  ‘western’ influences but more than that an Asian city. Taxis everywhere, pagodas (temples), little food stalls, mango trees, coconuts, smiling faces, beautiful flowers and delicious food. We’re slowly getting used to it.

The first few days we’ve seen a lot of different houses and condos (apartments). On day 4 we were able to make a decision. We’ve been shopping since; teaspoons and beds, mops, bins and chairs…..

Remko started working and Ella has done two weeks of homeschooling already. Last Saturday we moved into our new home. Here we are in ‘our’ home finally after 4.5 months of moving around. Home sweet home!